De potenkluiver

Medio 2023 wordt ik benaderd door de eigenaresse van Gwenn.
Gwenn is een teef van ca 9 jaar oud dier regelmatig haar poten kletsnat likt maar ook kapotbijt.
Als ik de communicatie start door haar te vertellen wie ik ben en wat de bedoeling is, tettert Gwenn er gelijk doorheen.
“tutututututututututututut”
Ik vraag wat ze hiermee bedoeld en ze antwoord
“druk, iedereen is maar druk!”
Gwenn laat me de kleur rood zien.
Ik vraag wat ze hiermee bedoeld.
“Code rood! Iedereen is maar druk, ik wordt er gek van. Ik ben blij dat er eindelijk iemand naar me luistert!

Ik vraag of dit de reden is dat ze aan haar pootjes kluift.
“Ja, ik laat niet veel merken dat ik GEK wordt van de energie in huis, maar ik moet het kwijt. Dan maar likken. Soms wel en soms niet.”
Ik vraag of ze me wil uitleggen wat ze bedoeld met de energie, maar ze onderbreekt me weer.
“zoem zoem”
Ik vraag wat ze hiermee bedoeld
“het zoemt”.
Ondertussen gaat mijn hart sneller kloppen.
“dat bedoel ik, dat heb ik ook!”
Ik vraag of ze een oorzaak weet, maar dat weet ze niet, ze heeft er gewoon last van.

Ik vertel dat ik weet dat er nog een hond in het gezin is.
“ja, maar dat had van mijn niet gehoeven, ik hou van rust.”

Ik vraag aan haar of haar voeten jeuken, maar dat doen ze niet. Ze doen ook geen pijn zegt ze. Ik vraag of ze dan knabbelt om aandacht te krijgen.
“ja eigenlijk wel, want ze zeggen er steeds wat van als ik het doe, en dat is ok”

Haar eigenaresse had verteld dat Gwenn bang is van onweer en  storm dus ik kaart dit onderwerp aan.
Ze antwoord: “ja en nee.”
Ik vraag wat ze hiermee bedoeld. En ze antwoord dat ze niet echt bang is maar doet alsof, want dan krijgt ze aandacht. Ze verteld dat ze er een heel drama van maakt.
Ik vertel dat dit niet de bedoeling is en dat ze ook op andere manieren aandacht kan krijgen, bijvoorbeeld door haar echte zelf te zijn, door lief te zijn.

Vervolgens krijg ik het ineens warm en vraag of Gwenn het ook warm heeft. Ze antwoord bevestigend, maar dat het niet door de zon komt.
“Mijn eten is warm. Ik ben niet allergisch maar de energie in mijn voer is niet ok.”
Over deze info moet ik zelf erg nadenken.
Ik bedank Gwenn voor de fijne verhelderende communicatie en sluit af.

Ik heb hierna telefonisch contact met de eigenaresse. Zij verteld dat ze Gwenn vers vlees voert maar omdat dit uit de diepvriezer komt doet ze het even in de magnetron om op te warmen. Dat is nooit goed voor de voeding, dus ze beloofd hiermee te stoppen.
Ze is hoogst verbaasd over de dramaqueen act van Gwenn tijdens onweer en storm. Ok verteld ze dat als Gwenn de pootjes kapot heeft gelikt/gebeten ze apart wordt uitgelaten, dus zonder de andere hond.

Twee weken later heb ik weer contact, via de mail. Eigenaresse verteld dat het heel goed gaat, Gwenn is meer ontspannen, knabbelt niet meer aan de pootjes en met een storm is ze niet in paniek geraakt.